De een na laatste week is aangebroken :(.

Deze week was even iets anders.

Amanda is maandag vroeg in de ochtend vertrokken naar Cairns voor werk. Ik ben tot en met donderdag thuis met Sam en Jack.

Maandag naar het voetbal ben ik weer naar de bibliotheek geweest voor playtime. Zoals ik al eerder heb gezegd slaapt Jack niet meer in de middag. Ik had een film aangezet zodat hij toch even kan rusten en ik tijd heb om te eten en om wat huishoudelijk klusjes te doen. Toen de film afgelopen was zijn we naar de speeltuin gegaan en hebben hier een hele tijd gespeeld en rond gerend.

Dinsdag zijn we naar Anouk gegaan en heeft Jack de hele dag weer met zijn grote vriendin gespeeld. Ik ga eigenlijk al vanaf het begin dat ik bij Sam en Amanda ben met Jack naar Anouk zodat hij met haar host kid kan spelen. Aan het einde van de middag was het tijd om afscheid te nemen aan maakten we nog wat foto’s. Ik stuurde deze foto’s ook naar Amanda en Sam en kreeg als reactie van Amanda ‘ oh I almost cried. Don’t leave!’ Daar had je me :(. Toen Jack en ik weer thuis kwamen heb ik Jack eten gegeven en in bad gegaan en heb daarna voor mij en Sam gekookt.

In de avond heeft Jack nog even met Amanda gebeld. Dit was echt te schattig!

Dinsdag avond is Jack te laat naar bed gegaan en dat heb ik geweten….

De hele dag door was alles nee en huilen. De eerste 2 uur had hij al 4x zijn knieën open gevallen…. Ik ben even met Jack naar het park geweest maar ook dit was vandaag geen groot succes.

In de middag wilde Jack echt niet slapen dus heeft hij een film gekeken. Ik had Sam ondertussen gevraagd of hij Jack oprijd naar bed wilde brengen vandaag.

In de middag had ik een verjaardagskleurplaat laten uitprinten. De opa van Jack is bijna jarig dus leek het mij leuk om Jack deze te laten verven met waterverf.

Donderdag ochtend had ik met Mila afgesproken om te ontbijten in de stad. We vonden een leuk plekje en waren gezellig aan het kletsen. Hier in Australië heb je veel (last van) ibissen. Vreselijk vogels zijn het en zeker niet bang.

Op een gegeven moment zie ik een vogel in mijn ooghoek naar onze tafel vliegen. Op dat zelfde moment voel ik 2 vleugels boven m’n hoofd. Mila en ik beginnen te gillen en wachten tot de beesten weg zijn. Toen we opkeken was Mila’s brood van het bord gegeten. Eerst waren we in shock en daarna hebben we keihard gelachen ;). Dan daarbij, het hele terras zat ons aan te staren….

Gelukkig had een medewerker het gezien en heeft Mila’s bestelling nog een keer gemaakt. Ze kreeg nog een 2 broodjes terwijl ze nog maar 4 happen over had :).

Daarna zijn we in de stad wat rond gaan lopen en hebben we in de middag nog een drankje gedronken.
doordat het afgelopen week wat drukker was thuis was ik wel even blij om uit huis te zijn. Ik had een gezellige middag gehad met Mila en kon er weer tegen aan!